Tonąłem. Zbliżałem się do morskiego dna. Wciągały mnie wiry wodne. A jednak udało mi się wyrwać. Jakimś cudem pokonałem wszystkie przeszkody, wystawiłem głowę ponad powierzchnię wody i zaczerpnąłem tchu. O czym mowa? O studiach oczywiście. Dzisiaj zdałem ostatni egzamin. Już nie tonę, choć może mnie jeszcze zmyć fala w postaci wyników poprzedniego egzaminu. Mam jednak nadzieję, że fala ta popchnie mnie tylko w stronę brzegu.
Właśnie, bo do brzegu jeszcze daleko. Nim będzie dopiero obronienie pracy magisterskiej. Niektórzy już stoją na suchym lądzie. Znajomi z moich studiów jeszcze nie, ale są znacznie bliżej. Jedni mają prace już gotowe i oddane, inni napisane w znacznie bardziej zaawansowanym stadium niż ja. Jestem trochę do tyłu.
Zdradliwa głębia prac zaliczeniowych!
Najważniejsze jest jednak to, że wszyscy jesteśmy już na powierzchni wody. Oddychamy. To, czy broniąc się dopłynę do brzegu za miesiąc, czy za cztery miesiące, ma znaczenie drugorzędne. Naprawdę. Cel widać, droga jest prosta, a to, że po drodze czają się na pewno jeszcze jakieś zawirowania, problemy z obliczeniami czy cokolwiek, jest immanentną cechą rzeczywistości. Każde choć trochę ambitniejsze działanie, którego celem jest osiągnięcie czegoś względnie istotnego (w tym przypadku tytułu magistra), musi się wiązać z pewnymi trudnościami. Bez tego wspomniany cel nie miałby żadnej wartości.
Nie ma więc powodu, by martwić się przesadnie problemami. One muszą zostać pokonane, gdy jest się już tak blisko. Skoro widać cel, już wszystko musi się udać. Determinacja jest zbyt wielka. Zaszło się za daleko, by przyszła porażka. Fakt, takie myślenie czasem może być niebezpieczne, ale nie tutaj. W końcu praca magisterska to nie Himalaje.
Pamiętajcie, że trudności zawsze będą. Trzeba po prostu pokonywać je pojedynczo, pamiętając, ile udało się osiągnąć już wcześniej.
Piosenka na dziś nie jest zbyt mocno związana z tematem, ale jakże piękna:
Dobrego tygodnia!
P S Wiem, że tytuł magistra to współcześnie nic takiego. Ojejku.
P S 2 Spokojnie, to już jeden z ostatnich wpisów związanych ze studiami. Serio.
ENG:
I was drowning. I was approaching the sea bottom. I was drawn in by a whirlpools. And yet I managed to break free. Somehow I overcame all the obstacles, put my head above the surface of the water and took a breath. What are we talking about? Obviously, studies. I passed the last exam today. I do not drown anymore, although I can still be washed off by the wave in the form of the results of the previous exam. However, I hope that this wave will only push me towards the shore.
Well, it's still far to the shore. It means succesful defence of the master's thesis. Some are already standing on this dry land. Friends from my studies are not yet there, but they are much closer than me. Some have already finished their thesis, the others are in a much more advanced stage than me. I'm a little bit behind.
The most important thing is that we are all on the surface of the water. We breathe. Whether I will reach the shore by defence in a month or in four months is secondary. Really. The goal can be seen, the road is simple, and the fact that there can be still some turbulence on the way, problems with calculations or anything, is an immanent feature of reality. Each and every bit more ambitious action, the aim of which is to achieve something relatively important (in this case a master's degree), must be associated with some difficulties. Without this, the goal would have no value.
There is no reason to worry too much about problems. They must be defeated when you are already so close. If you can see the goal, everything must work. Determination is too great. It has gone too far for a failure to happen. Fact, such thinking can sometimes be dangerous, but not here. In the end, the MA thesis is not the Himalayas.
The song for today is not too closely related to the theme, but really beautiful. You can find it above.
Have a good week!
P S I know that a master's degree is not impressive these days. What a pity.
P S 2 Relax, this is one of the last entries related to studies. Seriously.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz